Ölüm alışsın artık bize Bir dans gibi girsin bahçemize Doğanın sakat kalmış çocuklarıyız. Ölümle kutsanmış oluşumuzu aciz zannedip hırsımızdan kendi kendimizi sakat bıraktık ve acısını annemizden çıkarıyoruz. Bir vampir gibi onun göğsüne geçirdik dişlerimizi, ruhunu emiyoruz. Yaratma gücü bahşedilmiş yegâne canlılar olsak da yaratılarımızın bedelini ödemekten kaçıyoruz; yine de kozmosu kandırmak mümkün olmasa gerek. Ölüme … Okumaya devam et
Yazar arşivleri: murat alat
Ölümün Payı
…üç gün sonra Meryem İsa’nın gömüldüğü yere gittiğinde mezarını açık buldu. İçi boştu. Kaygıyla etrafına bakındı; zeytin ağaçlarının arasında hayal meyal birini görürü gibi oldu. Emin olamadı yaklaştı. Karşısında her an yok olacak gibi bir silüet duruyordu. “Benim” dedi Meryem’e. “Kimseye bahsetme beni gördüğünden”. Meryem “beni de al, seninle kalayım” diye yalvardı; dinletemedi. Silüet ağaçların … Okumaya devam et
Mekânın Belleği
Türkiye kültürel tarihinde önemli bir yer tutan Maçka Sanat Galerisi kapanıyor. Galeriyle beraber hafıza mekanlarımızdan birini daha toprağa veriyoruz. Galerinin Türkiye güncel sanat tarihinin çeşitli evrelerine tanıklığının belgelerinden oluşan arşivi ise Vehbi Koç Vakfı tarafından devralındı. Maçka’da bir binanın zemin katındaki mütevazi mekanın son konuklarından olan İz Öztat da şansını geçici bir sergi yapmaktansa bu … Okumaya devam et
son çıkış
Robin: Neden İstanbul’a gidiyorsun? Şener: Bir konuşma yapmak için… Robîn: Burada da konuşabilirsin… Şener: Ama İstanbul’a davet edildim ve konuşma İstanbul’da yapılacak. Robîn: Saçmalık! Şener Özmen // Mektup Çıkış var. Çıkış olmalı. Şıkışıp kaldığımız bu ablukadan, duvarlar arkasındaki hayatımızdan bir kaçış olmalı. Sağa bakıyorum olmuyor, sola bakıyorum olmuyor, tüm o kendinden emin nutuklar, baştan çıkarıcı … Okumaya devam et
Fark ve Tekrar
Mehmet Dere ile İsmail Şimşek’in Kasa Galeri’de açtıkları “Bölünmez” adlı serginin başlığına hemen aldanmamak gerek. Zira sergi pek çok bölünmeyi ve farklılaşmayı içinde taşıyor; bunların temelinde ise serginin üzerine bina edildiği, Dere’nin resimleriyle Şimşek’in heykeli arasındaki zıt yöndeki hareket, yarılma bulunuyor. Şimşek’in sergi mekanının tam ortasına yerleştirilmiş, halatların muntazaman düğümlenerek örülmesiyle oluşturulmuş üç yarım sütundan … Okumaya devam et
Karanlığın Kalbi
“İnsan için önüne çıkan bütün yollar “yürünebilir’’ yollar ise o insan artık kaybolmuştur.” İsmet Özel Waldo Sen Neden Burada Değilsin Gece ben uyurken binmiş trene. Uzun boylu, zayıf. Aşağı doğru sarkan gür bıyıkları kafasında da kasketi var. Maphusmuş, izine çıkmış. Jandarma kontrol yaparken izin kağıdını gösterdi, o sırada duydum. Konya diye çıkmış yola ama karısıyla … Okumaya devam et
Kullanma Kılavuzu’nu Nasıl Kullanmalı?
No book against anything ever has any importance; all that counts are books for something, and that know how to produce it. Gilles Deleuze, How do we Recognize Structuralism Süreyyya Evren ile Halil Altındere’nin beraber hazırladığı “Kullanma Kılavuzu 2.0” adlı kitap üzerine epeyce konuşuldu, hatta biraz da kavga edildi. Tartışmaları kesen iki ekseni önemli … Okumaya devam et
boşlukta tik tak
Bir konser salonu dolusu insan, sahnede bir piyanist ve dört dakika otuz üç saniye boyunca hiç bir ses çıkarmayan bir piyano. John Cage’in prömiyeri 1952’de gercekleştirilen 4′ 33” adlı kompozisyonunda piyano susup dinleyicilerin salondaki rasgele seslere kulak vermesine imkan tanıyordu. İşin süresini belirleyen dört dakika otuz üç saniye kapsadığı zaman dilimindeki herşeyi müzik olarak tanımlayarak … Okumaya devam et
Kan, Beden, Kadın
Jilet yiyen kız merih’li gecem Birlikte bulacağız belâmızı Sonumuz kuşkusuz cehennem Kırmızı kırmızı kırmızı atilla ilhan Karanlık kasvetli bir hava, grinin tonlarının hakim olduğu bir şehir ve sırada bekleyen yüzleri asık insanlar. Sırada beklemeye aşinayız aslında, otobüs sırası, banka sırası, hastahenede doktor sırası; ama bu başka, kamera geniş plana geçince fark ediyoruz. İnsanlar duvarı kendilerine … Okumaya devam et
Bir Delilik Rejimi – 14. İstanbul Bienali İçin Notlar
2012 yılında psikiyatrlar tarafından bipolar olarak tanımlandım ve hayatımın geri kalanında bir tuz türevi olan lityum kullanmam gerektiği söylendi. Manik depresif bozukluk olarak da bilinen bipolarlık her ne kadar psikolojik veçheleri olsa da biyolojik bir anomali. Vücud kimyamda yolunda gitmeyen bir şeyler var ve bunlar hayatımı yoldan çıkarıyorlar. Gerçi teşhis bir kere konuldu mu artık … Okumaya devam et
atopia 